Verslag: de dodenherdenking (en alles daaromheen)

De dodenherdenking kan op veel verschillende plekken plaatsvinden, in principe zijn de doden namelijk overal te herdenken door middel van stilte. Wij hebben een oproep gedaan naar de Nederlandse mensen om te vertellen hoe en vooral wáár zij de doden herdenken. In dit artikel kun je de reacties van twee verschillende mensen lezen. (De namen zijn in dit artikel aangepast ten behoeve van privacy).

 

Annemieke (54, Bloemendaal)

“Ik woon al sinds mijn jeugd in Bloemendaal en ben ontzettend blij met de traditie die ik heb opgebouwd op 4 mei. Wij lopen dan namelijk altijd mee in de stille tocht naar de Eerebegraafplaats. Vroeger deed ik dit met mijn ouders en broertje. Tegenwoordig doe ik dat met mijn 2 dochters en onze hond. De route is ontzettend mooi en geeft erg veel rust. De duinen, de blauwe lucht, de zon die ondertussen laag staat, het zachte winterbriesje en iedereen die met dezelfde gedachte loopt. Het is een redelijk lange wandeling, maar het is de moeite waard. Mijn dochters zouden allebei wel de tip geven om sneakers aan te trekken (in tegenstelling tot de teenslippers waar sommige op lopen). Eenmaal aangekomen bij de begraafplaats zoekt iedereen een mooi plekje op om te staan, en wordt om 20.00 twee minuten stilte in acht genomen.”

 

Joran (36, Rotterdam)

“De dodenherdenking vier ik vaak op andere plekken. Ik woon nog niet zo lang in Rotterdam, maar ik vond de herdenking hier erg bijzonder. Er vond al een herdenking plaats in de ochtend, bij het Nationaal Koopvaardijmonument, genaamd De Boeg. Aan het begin van de Erasmusbrug werden dan de omgekomen opvarenden van de koopvaardij herdacht, zij kwamen om tijdens de Tweede Wereldoorlog. Meer dan 3500 opvarenden verloren hun leven bij de ondergang van velen (bijna 500) Nederlandse schepen. Het was mooi omdat het een andere dodenherdenking was dan die ik normaal gewend ben.”